قنبر ورمزیار

نمازهاي يوميه را اهميت زيادي بدهيد و با حضور قلب و دغدغه خاطر ادا كرده و بخوانيد. اساس انقلاب اسلامي بر پايه نماز استوار است. ذكر مصيبت بخوانيد و روحتان را با معنويات پرورش دهيد. نمازهاي شب را اصلاً فراموش نكنيد و خودتان را خالص كنيد. با مراعات اخلاقي و اسناني خويش،‌يك معلم اخلاق براي جامعه باشيد. امر به معروف و نهي از منكر كنيد و براي اين امر مهم، خودتان را تبرئه نكنيد. هميشه شهدا و خانواده ماتم زده آنان را به ياد بياوريد و براي شادي ارواح پاك شهدا،‌فاتحه بخوانيد. خودتان را به امور مادي و رفاهي فريبنده دنيوي آلوده نكنيد. به زيردستان، تهيدستان، فقيران، مسكينان، بينوايان و بيچارگان كمك كنيد. وجود و روحتان را از تكبر، غرور، خودپسندي، دروغگويي، افتراگويي، بهتان گوئي، تهمت گويي و ساير خصلتهاي ضدانساني پاكسازي كنيد.
بر مظلوميت حضرت اباعبدا... الحسين(ع) و فرزندانش و كلاً به مظلوميت خاندان اهل بين عصمت و طهارت گريه كرده و اشك بريزيد. هيچ مي داني، اگر قطره اشکی به خاطر مظلوميت حضرت سيدالشهدا(ع) از چشم فرو ريزد، همين قطره اشك بر قسمتي از آتشهاي وحشتناك سوزان جهنم غلبه پيدا خواهد كرد. سعي كنيد برنامه هاي ارتباط با خدا را كه همان دعاها و مناجات باشد گسترش دهيد. در دعاهاي كميل، توسل، ندبه، وارث، سمات و ساير دعاها ديگر فعالانه شركت نمائيد. اگر مي خواهي در آتش جهنم الهي گرفتار نشوي، صبح زود بعد از خواندن نماز، زيارت عاشورا بخوانيد. مؤمنين بايد هر روزشان عاشورا باشد. (كل ارض كربلا و كل يوم عاشورا) نكند كه شهداي اسلام را بر حضرت سيدالشهدا مقدم شماري. اگر اين چنين باشد حضرت زهرا(ع) در روز قيامت عليه ما به خداوند متعال شكايت خواهد كرد. شهداي ما، ادامه دهنده حضرت اباعبدا... الحسين(ع) بودند و خواهند بود. ما بايد، اول به شهداي فاجعه جانگداز كربلا گريه كنيم و بعداً به شهداي خودمان اشك بريزيم. در تمام كارها به خدا توكل كن و فقط از او ياري و استعانت بجوي. چون تنها كسي است كه منت نمي گذارد. اميدهاي كاذب را از دلهايتان بيرون بريزيد و اميدهاي خداوندي را جايگزين آنها بسازيد. متواضع و فروتن باشيد.