ابراهیم ناصری

وَ الَّذِينَ قُتِلوا في سبيل الله فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ
و آنانکه در راه خدا کشته شدند هرگز رنج و اعمالشان را ضایع نگرداند.
محمد (ص) ۴
باید گفت در پرتو انوار و شعاعهای الهام بخش خون پاک شهیدان طهارت و قداست روح پاک این عزیزان همیشه جاودان بر همه ،مؤمنان مستضعفان پاکبازان و مجاهدات قرآنیان ثابت شده است زیرا مسیر تاریخ همیشه انسان حرف به حرف با کلمات مجنون آغشته شهیدان في سبيل الله و شهادت صديقين و صلحا ترسیم گردیده است و حرمان و خذلان مستکبران و طاغوتیان و حرمت و غیرت مؤمنان در امواج خروشان خون مطهر شهیدان این حماسه سازان و به حق پیوستگان رقم خورده است به راستی که ابراهیم نیز قطره ای بود از این بیکران دریای حماسه.
ابراهیم در خانواده درد آشنا و مذهبی در روستای اشتران تویسرکان چشم به جهان گشود. دوره ابتدایی و راهنمایی را با مشکلات فراوان مادی در همان زادگاهش در مدرسه شهید دکتر چمران طی نمود و پس از موفقیت به لطف خدا وارد دانشسرای تربیت معلم والفجر بهار گردید.
صمیمیت مهربانی و صداقت وی در میان اعضای خانواده یک چهره از وی ساخته بود که الگوی برادران و خواهران و اشنایان قرار می گرفت. مطالعه قرآن و کتب مذهبی و سیاسی و شرکت در نمازهای جمعه و جماعت روحیه خاصی به ابراهیم بخشیده بود در جهت شکوفایی فرهنگی زادگاهش همراه دو نفر از دوستانش کتابخانه ،مذهبی، علمی و سیاسی و فرهنگی تهیه کرده و در اختیار جوانان و نوجوانان روستایی میگذارند و همزمان با بر پایی مراسم دعا و مناجات در میان جوانان و نوجوانان همت میگمارند و جوانان را بسوی بسیج فرا میخوانند. بسیج که مدرسه عشق است و ایثار بسیج که میقات پابرهنگان است و معراج پاک اندیشه گان اسلامی که در جذب جوانان برای حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل گام بر می دارند.
ابراهیم دشت های تفتیده جنوب و خاک خونرنگ جنوب را به کلاس راحت دانشسرا ترجيح داده دل از درس و مشق کنده و به سوی رزمگاه ایران زمین میشتابد و تا جان در بدن دارد به دفاع از میهن اسلامی خویش می پردازد و سرانجام در عملیات کربلای ۴ در تاریخ ۶۵/۱۰/۴ در منطقه عمومی شلمچه به درجه رفیع شهادت نایل میآید.
مادر عزیزم با کدامین امید آرزو اذان و اقامه را در گوش من خواندی مگر برای این نبود که مرا در سیرت علی بن الحسين (ع) هديه كنى؟ و تو پدر بزرگوارم که با آن دستهای پینه بسته ات توانستی از راه حلال معاش خانواده را تهیه کنی و ما را به این مرحله برسانی امیدوارم هیچ وقت از راه راست که همان راه انبیاء و اولیاست فاصله نگیری.
و این چنین بود حدیث مسافری از قافله نور