تقی رحمانی

بسم الله الرحمن الرحیم
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما
به وضوح در آیات متعدد قرآنی بیان گردیده است: "ان الحیات عقیده و الجهاد" زندگی جز عقیده به توحید نبوده و دیگر هدفم لبیک اجابت به ندای "هل من ناصر ینصرنی و هل من معین" امام حسین (ع) که از پشت پرده تاریخ تاکنون به گوش می رسد و یاری می طلبد بگویم از ایثار جان و مال و ناموس در راه خدا دریغ نکنم تا دین مبین اسلام از خطر نجات یافته و هم چنان علم سبز محمدی در اهتزار باشد.
و مطلب دیگر خطاب به همسرم و اعضای خانواده ام است که بدانند سعادتی بالاتر از این نیست که یک انسان وارسته قدم در راه حق گذاشته و به جهاد بپردازد و این سعادتی است که کمتر نصیب کسان دیگر می گردد. و این عزیزان نیز باید افتخار کنند که این سعادت نصیب من می گردد و بدانید که در شهادت من در این راه کمترین غم و اندوهی نباید به خود راه دهند و بلکه شکر خدای را به جای آورد و تقوا و پرهیزگاری پیشه سازند و هیچ گریه نکنند بلکه بخندند زیرا که:
ای خوش آن کس که وابسته اوست جان خود دادن به الله چه نکوست
و تو همسرم! در مرگ من نکند که عزادار باشی و سیاه بپوشی! سرخ بپوش به نشانه خط سرخ شهادت، به نشانه خون سرخ شهیدان اسلام و بدان که تو را بیشتر از هر چه و آن چه که در فکر می گنجد دوست می دارم و به تو صمیمانه عشق می ورزم و بعد از خود، تو را به خدای بزرگ سپرده و به صبر و استقامت وصیت می کنم و بعد از خود، آزادت می گذارم تا هر گونه میل داری به ادامه زندگی بپردازی و فقط تنها خواسته ام منحرف نشدن تو از مسیر الله است و بس!
و فرزندانم را نیز به تو می سپارم و از تو می خواهم که بعد از تولدش از سرچشمه اسلام کامیابش نموده و به پرورش وی بپردازی و دیگری را بر او حقی نیست و بعد از ولادتش اگر ذکور باشد، نامش را به یاد رسالت رهبر "رسول" و یا به یاد نیکوکاری و احسان رهبر "محسن" نام نهی و اگر اناث باشد با یاد اولین زن شهید در راه اسلام "سمیه" نام نهی و سعی کن آن چنان بار آید که او نیز چون من به انتخاب شهادت بپردازد و از خط و مش من به او بیاموز و آن را آویزه گوشش قرار ده و از کوچکترین انحراف و کجروی پرهیزش دار.
و سلام بر معلم انقلاب و شهادت و استاد بزرگ شیعه، حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و نبیره پاکش و فرزند خلفش، سید مستضعفان جهان امام خمینی و درود بی پایان بر شهیدان اسلام از هابیل تا حسین (ع) و لعنت خدا بر کافران و ظالمان گیتی از اکنون تا یوم الدین.
و ستایش سزاوار پروردگاری ست که انسان را از خاک برمی گرداند و بعد از آن دوباره زنده می کند و در یوم الحساب از او سوال می کند تا برای رفتار خود در دنیا به رب اش پاسخ گوید.
و هر کس را از نیکی ها و بدی هایش در دنیا کارنامه ای است پس باید انسان بداند که چه است و به چه هدف خلق گردیده است و خلیفه خدا بودن یعنی چه؟!
و اینک که می روم تا پرچم خونین کربلا را در سراسر گیتی به همت امام مان، خمینی بت شکن به اهتزاز در آورده و زمینه حکومت عدل جهانی را برای ظهور حضرت ولی عصر ایجاد نماییم تا وعده خداوند را که حکومت مستضعفین است به ثبوت برسد، در هیچ راهی نباید سکوت اختیار نماییم و کوتاهی به خرج بدهیم.
و در این راه من نیز میل دارم به خیل عزیزانی که در جبهه های جنگ با کفر مشغول نبرد هستند، بپیوندم و این مکتوب را به عنوان آخرین کلام و وصیت نامه می نگارم تا نشانگر هدف و اراده ام بوده و راهگشایی برای نسل آینده و بازماندگان باشد.
اولین هدفم از این عزم همان ادامه راه سرخ شهادت در راه خداست که در مواقع بحرانی چون حال بر همه مسلمانان و مومنان واجب است که به امر ولی امر عازم جبهه جنگ با کفر شرکت گردیده و از اسلام محمدی(ص) دفاع نمایند و در این باور و جاوید بمانند و وعده خداوندی درباره آنان که پس از شهادت زنده خواهند ماند، به انجام برسد.