رضا حیدری زاده

خدایا چگونه وصیت نامه ام را بنویسم در حالیکه سراپا گناه و معصیت و سراپا تقصیر و نافرمانیم اگرچه از رحمت و بخشش تو ناامید نیستم ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم می ترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشود یارب العفو. خدایا نمیرم در حالیکه از ما راضی نباشی، ای وای که سیه روز خواهم بود . خدایا چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی هیهات که نفهمیدم ، خون باید می شدی و در رگهایم جریان می یافتی و سلولهایم یارب ، یارب می گفت.
یا اباعبدالله شفاعت، آه چقدر لذت بخش است انسان آماده باشد برای دیدار رب و خالقش ولی چه کنم که تهیدستم ، خدایا تو قبولم کن.
سلام بر روح خدا نجات دهنده ما از عصر حاضر، عصر ظلم و ستم، عصر کفر و الحاد، عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعیش.
عزیزانم اگر شبانه روز شکرگذار خدا باشید که نعمت اسلام و امام را به ما عنایت فرموده باز کم است، آگاه باشیم که سربازان راستین و صادق این نعمت شویم خطر وسوسه درونی و دنیا فریبی را شناخته و برحذر باشیم که صدق نیت و خلوص در عمل تنها چاره ساز ماست ای عاشقان اباعبدالله بایستی شهادت را در آغوش گرفت، گونه ها باید از حرارت وشوقش سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند.
بایستی محتوای فرامین امام را درک و عمل کنیم تا بلکه قدری از تکلیف خود را در شکرگذاری بجا آورده باشیم.
وصیت من به پدر و مادرم و برادران و خواهران و اهل فامیل ،این است بدانید که اسلام تنها راه نجات و سعادت ماست همیشه بیاد خدا باشید و فرامین خدا را عمل کنید .پشتیبان و از ته قلب مقلد امام باشید و اهمیت زیادی به دعاها و مجالس یاد ابا عبدالله و شهدا بدهید که راه همه ملت و توشه آخرت است.
همواره تربیت حسینی و زینبی بیابید و رسالت آنها را رسالت خود بدانید و فرزندان خود را نیز همانگونه تربیت دهید که سربازان با ایمان و عاشق شهادت و مقلد اهل بیت و علم داران صالح وارث حضرت ابوالفضل برای اسلام به بار آیید.
خداوندا من کم وکسر زندگیم را در جبهه پیدا کرده ام و آن گم شده چیزی نیست جز شهادت .
ای پدر و ای مادر عزیزم قافله وکاروان شهادت شانه به شانه به پیش می رود ، ولی ای پدر و مادرم هر سفری هزینه و خرجی دارد کوله بارم را که تماشا می کنم خرجیم را فراموش کرده ام و آن خرجی چیزی نیست جز رضایت شما پدر و مادر.
از همه کسانی که از من رنجیده اند و حق برگردن من دارند طلب بخش دارم و امیدوارم خداوند مرا با گناهان بسیار بیامر