شهید عباس رضائیان
محل تولد: خراسانجنوبی - شهرستان طبس
پردیس محل تحصیل: خراسانجنوبی - دانشسرای مقدماتی شهید مطهری طبس
رشته تحصیلی: آموزش ابتدایی
شهادت: 1367/06/18
محل شهادت: بوشهر - گناوه
عملیات: والفجر 8
« اي امت حزب الله و شهيد پرور طبس من با اعتقادي كه به اسلام و دفاع از ميهن اسلامي دارم در جبهه هاي حق، اين دانشگاه الهيات پيكار كردم و دشمنان اسلام را به خـاك و خون كشيدم ، به جبهه آمـدم اگر پيروز شدم ثـوابش را خـداوند مي دهد و اگر به شهادت رسيدم اين آرزوي قلبي من است باز هم پيروز هستم و در نزد خدا روزي مي خورم.»
شهيد عباس رضائيان، روز سوم خردادماه سال ۱۳۵۰ در روستای دهنو از توابع شهرستان طبس متولد و روز هیجدهم شهریور۱۳۶۷ در منطقه جنوب به فیض شهادت نایل شد.
شهيد عباس رضائيان، روز سوم خردادماه سال ۱۳۵۰ در روستای دهنو از توابع شهرستان طبس دیده به جهان گشود. او تحت قیمومت و سرپرستی خانواده اي مذهبي و متدين، دوران طفولیت و کودکی را پشت سرگذاشت. در سن 6 یا 7 سالگی برای فراگیری علم و دانش پا به مدرسه گذاشت و تحصیلات خود را تا سال سوم دانشسرای تربیت معلم ادامه داد.
دفاع از حریم مقدس اسلام
شهيد عباس رضائيان، هنگامي كه مشغول به تحصيل بود و جنگ و خونریزی را در میادین نبرد با بعثیون کافر مشاهده می کرد، جهت دفاع از حريم مقدس اسلام، به جاي قلم، مسلسل به دست گرفت تا خون سرخ خويش را مركّب سازد و حماسه عشق و ایثار بيافريند. لذا داوطلبانه براي جهادي مقدس در راه عقيده، روانه كربلاي ايران شد و در شمار سربازان مدافع دین خدا قرارگرفت.
عباس در تيپ ۲۱ امام رضا(ع) و در يگان دريايي مشغول کارزار با دشمن تا دندان مسلح شد. او در دفعات متعددی به جبهه ها اعزام گردید و با دشمن به نبرد پرداخت. در چندين عملیات بزرگ شركت كرد و پس از ده ماه حضور مؤثر در منطقه جنوب، سرانجام روز هیجدهم شهریور۱۳۶۷ جان به جان آفرين تسليم و درخت بارور اسلام را با خون پاكش آبياري نمود. روحش شاد و یادش گرامی.
بادرودوسلام بريگانه منجي عالم حضرت مهدي موعودوخميني بت شكن اين درهم كوبنده شرق وغرب ودرهم زننده تمام توطئه هاي منافقين اين يزدان تاريخ. اي امت حزب الله وشهيدپرورطبس من با اعتقادبه اسلام ودفاع ازميهن اسلامي به جبهه هاي حق اين دانشگاه الهيات پيكاركردم ودشمنان اسلام رابه خاك وخون كشيدم امادراين جامسئله اي كه بايدگفته شودبه جبهه آمدم كه اگرپيروزگشتم كه ثوابش راخداوندمي دهداما اگربه شهادت رسيدم اين آرزوي قلبيم بازهم پيروزهستم ودرنزدخداروزي مي خورم.اما اي مردم اگرافرادي درميان شمابودندورفتندوبه فيض عظيم شهادت نائل آمدندوظيفه شمادراينجابسي سنگين ترخواهدشدچون كه شمانبايدبگذاريدكه بابه شهادت رسيدن جمعي ازشمادشمنان خوشحال شوندوسنگرهاي آنان درجبهه خالي بمانداما من صحبتي دارم باهمكاران ودانش آموزان درسنگرمدرسه:اي دانش آموزان به خصوص تربيت معلم شهيدمطهري اگرمن يك زماني درميان شمابودم وشمارا ناراحت مي كردم بايدمراحلال كنيد.اما ازشما تمنا دارم كه دروقت نمازبراي سلامتي امام ورزمندگان اسلام دعاكنيدوموقعي كه اسلام به وجودشمانيازداشت باجان ومال جهادكنيدونگذاريدكه امام تنهابماند.اماسخني دارم باپدرومادرم:اي پدر ومادراحسنت برشما كه چنين فرزنداني راتربيت ميكنيدكه بتوانندازاسلام دفاع کنید پدرشما بايددر سوگ وشهادت من همچون كوه استوارباشيدمانندحضرت ايوب كه صبوروپايدار دربرابرمشكلات زندگي بود.مادرجان شما بايد مانندفاطمه زهرا دربرابرمشكلات عمل كنيدومردم رابه جبهه وجنگ تشويق كنيد.اما اي خواهربزرگوارم ميدانم كه خواهردر زندگي خيلي دلسوزتراز برادراست.ولي اي خواهرشمابايدهمانندزينب كبري دربرابرمشكلات استواروپابرجاباشيد اما اگرطاقت نداريدوگريه برشماغلبه ميكندبه يادشهيدان كربلاگريه كنيدكه بي كس وتنهادر صحراي كربلا افتاده بودند.ديگربيشترازاين مزاحم شما نمي شوم وموفقيت شما را ازخداوندمنان خواسته وخواهانم .والسلام علي من التبع الهدي.پايان وصيتنامه پاسداركوچك امام زمان عباس رضائيان.