شهید محمد قوی پنجه

محمد قوي پنجه در بيست و ششم دي ماه 1347 در قريه ي دستگردان از توابع بخش دستگردان شهرستان طبس ديده به جهان گشود. دوران شيرخوارگي را در زادگاهش و در دامن مادري مهربان و ارادتمند به زهراي مرضيه (ع) سپري كرد و بعد به اقتضاي شغل پدر كه به زراعت و دامداري مشغول بود محل زندگي شان تغيير و در روستاي تقي آباد سكني گزيدند. تحصيلات ابتدايي را در دبستان هاي قائميه و غني آباد و مقطع راهنمايي را در مدرسه ي راهنمايي عشق آباد سپري كرد. بعد از طي كردن دوره راهنمايي در آزمون ورودي دانشسراهاي روستايي كه پذيرفته و جهت ادامه ي تحصيل در دانشسراي شهيد مطهري واقع در روستاي جَمز عازم شهرستان طبس شد. محمد در بدو ورود به دانشسرا اگر چه نوجواني بيش نبود اما به خوبي و بيشتر از خيلي از بزرگسالان شرايط زمان را درك كرده و از اهداف شوم استكبار جهاني در راه اندازي جنگ تحميلي توسط صدام آگاهي داشت. لذا ضمن تحصيل ،فعاليت هاي اسلامي و انقلابي خود را در راستاي تبعيت از فرامين حضرت امام (ره) از بدو ورود به مكان تحصيلي جديد گسترش و فصل تازه اي در زندگي خود گشود. چهره ي هميشه متبسم و اخلاص در عمل توام با تقواي بالا و استعدادي كه او در امور ورزشي و هنري داشت باعث شد كه اكثريت قريب به اتفاق دانشجويان و اساتيد و كارمندان دانشسرا به او علاقمند شوند و احترام مضاعفي برايش قائل باشند. اما محمد به هيچ چيز دنيا دلخوش نبود. تمام فكر و ذكرش جنگ،جبهه و شهادت در راه خدا بود. روحيه ي خستگي ناپذيرش همراه با جذابيت خاص وي در رفتار و سخن گفتن ، زمينه اي شد تا به عنوان مسؤل ستاد جبهه و جنگ دانشسراي شهيد مطهري انتخاب گردد. فعاليت مناسب و ثمر بخش او در همين راستا در مت كوتاهي زبانزد همه گرديد و توانست ضمن جمع آوري كمك هاي نقدي و جنسي لازم در جهت جذب نيرو نيز براي جبهه ها اقدام نمايد و بر اثر تلاش او در جريان اعزام بزرگ سپاهان حضرت مهدي (عج الله تعالي فرجه الشريف) جمع زيادي از دانشجويان دانشسرا و مدرسين آن به جبهه اعزام شدند .
او از جمله جوانان مبارز و رزمنده اي بود كه توانست علاوه بر فعاليت در بسيج چندين مرتبه در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل حضور پيدا كند.
در سال 1364 داوطلبانه براي اولين بار عازم جبهه شد و به مدت سه ماه در گردان رعد لشكر 21 امام رضا (ع) به عنوان معاون دسته خدمت كرد و پس از شركت در عمليات والفجر 8 به سلامت بازگشت و پس از آن تا زمان شهادت طي سالهاي 65 و 66 سه مرتبه ي ديگر به جبهه اعزام و در گردان امام حسن (ع) در محور ديواندره و لشكر ويژه ي شهدا و در نهايت گردان عاديات لشكر 21 امام رضا (ع) در غرب كشور به عنوان يك فرمانده دسته ي شجاع و پرتوان به نبرد با متجاوزين به خاك ميهن اسلامي به خدمت ادامه داد.
قبل از اعزام آخرين توفيق شركت در عمليات كربلاي 5 را داشت و بسيار نگران بود كه چرا در آن عمليات شهيد نشده، ولي سرانجام در سال 66 بعد از مدتي حضور در پادگان ظفر ايلام و كسب آمادگي لازم براي عمليات در منطقه ي كوهستاني و پر از برف ماووت عراق در عمليات بيت المقدس 2 شركت كرد. صبح عمليات در قرارگاه تاكتيكي لشكر واقع در پشت ارتفاع بلند «گردرش» غسل شهادت كرد و روانه ي خط مقدم گرديد. روح بلند محمد از بالاي ارتفاعي پر از برف در روز 2/11/66 به پرواز درآمد و شربت شهادت را نوشيد. او مصداق عيني من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدو الله عليه بود كه صادقانه دعوت پروردگارش را لبيك گفت. عاشق امام بود و به همين خاطر نيز در وصيت نامه اش چندين بار اعلام كرده كه امام را تنها نگذاريد. پيكر پاك اين دلباخته ي امام (ره) چند روز پس از شهادتش در شهرستان طبس در بخش دستگردان تشييع و در گلزار شهداي عشق آباد به خاك سپرده شد.