عبدالمجید مظفری

دانشجومعلم شهید عبدالمجید مظفری در ۱۰ اسفندماه سال ۱۳۴۴ درخانواده ای مذهبی و متدین در روستایی به نام خراجیان از توابع بخش روانسر دیده به جهان گشود.وی فرزند ارشد خانواده بود.ومراحل کودکی را در آغوش گرم و بامحبت خانواده پشت سرگذاشت.
درسال ۱۳۵۱ به سن ۷ سالگی رسید وتحصیل ومدرسه را شروع کرد.تحصیلات ابتدایی خودرا در روستای محل تولدش به پایان رساند وبرای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر ،دوره راهنمایی و دبیرستان راهی شهر روانسر گردید.با وجود اینکه محل تحصیل وی در ۱۵ کیلومتری محل زندگیش بود ،هرروز می بایست این مسافت را طی کند وبا این وضع سخت در کلاس،جزءشاگردان موفق بود.درسال ۱۳۵۹ دوره راهنمایی را به پایان رسانید ودرسال ۱۳۶۳ دوره دبیرستان را باموفقیت به پایان رساند.
اوبه تحصیل ادامه داد تااینکه درروز چهارم بهمن ماه سال ۱۳۶۳ راهی دانشسرای تربیت معلم شهید محمدمنتظری صحنه شد.چون زمان تحصیل اش مقارن با جنگ تحمیلی شد سنگر جبهه را واجب تر از سنگر علم دانست وبه پیام رهبرانقلاب ،لبیک گفت وباشور و شوق فراوان راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد وبرای دفاع از اسلام ،زیر پرچم آزادی و آزادگی ،لباس رزم برتن نمود وباسلاح ایمان ،قاطعانه دربرابر اهریمن خونخوار ایستاد تا اینکه سرانجام در ۱۶ اسفندماه سال ۱۳۶۳براثر حمله هوایی رژیم بعثی درپادگان ابوذر سرپل ذهاب،به شهادت رسید وپیکر آغشته به خونش رادر کفن آزادگی پیچیدند وبه آغوش خانواده بازگردانیدند.
پیکر پاک این شهید درگلزارشهدای شهر روانسر پذیرای مشتاقان شهادت و آزادگی است.
خصوصیات اخلاقی:یکی از مهمترین ویژگی های اخلاقی شهید این بود که دراخلاق ،زبانزد خاص وعام بود .نمازش را همیشه دراسرع وقت می خواند وهمواره اطرافیانش را به عبادت خالصانه دعوت می کرد ودرهمان اوایل جوانی ،روح سبزش با کلام خدا آشنا بودو همیشه درکلاس درس زاهدان ومکتب عارفان زمان خود حاضر می شد ،چون روح بزرگش با کلام الهی صیقل یافته بود همیشه ودر همه حال چهره ای گشاده وبالبخند داشت .سخنان دلنشین اش بردل همگان می نشست .باکودکان باملایمت ومهربانی وبا بزرگان با بزرگی و ابهت ،رفتار می کرد و وجودش الگوی پاکی ،صداقت و ایثار بود.
روحش شاد ویادش گرامی